MIKROKOSMOS AGNIESZKI

Zapraszam dzisiaj w magiczne miejsce,
gdzie inspiracji ,ciepła jest więcej,
niźli na przykład  tutaj w Notesie,
wiec miłe miejsce Wam to polecę.
Na blogowisku tu sobie mieszka
w marzeniach twórczych "Panna"Agnieszka,
Pracownię Starą nazywa swoją,
szybko zdobyła sympatię moją.
Gdy tam zajrzałam byłam zdumiona,
jakie cudeńka stworzyła Ona,
tam aniołowie co dzień witają,
i złote myśli nam przedstawiają:
"Dobro powraca", ''Masz w sobie siłę",
człowiek w zadumę wpada na chwilę
i choć anioły są bardzo słone,
to czarodziejskie są wszystkie one.
Znalazłam również piękne podkładki,
pod kubek siostry, męża lub matki.
Agnieszka tworzy ładne pudełka,
wybór kosmiczny jest w świecidełkach,
broszki, kolczyki,różne korale,
nie sposób spisać Jej wszystkich zalet.
Pomocą czasem Mąż służy dzielnie,
co podziw wielki wciąż budzi we mnie,
zamotki kręcił miłe w dotyku,
dodają one kreacjom szyku.
Agnieszka nasza ma złote ręce,
w Jej pracach jakby zaklęte serce,
każda jest piękna i romantyczna,
śmieszna, poważna albo liryczna.
Dzieła Agnieszki są różnorodne,
więc obejrzenia wszystkie są godne.
             
                     Na blogu Twoim zawsze jak w niebie,
                      więc dziś Agnieszko wierszyk dla Ciebie ......

Pozdrowienia dla wszystkich!!!!!!
          

MOJE PREZENTY

Dziś w Notesie radość wielka,
bo  post będzie o prezentach............

Od Basi  dostałam-  tomik wierszy wspaniałych,
od Jadwigi natomiast -NOTES okazały,

Przemiłym blogerkom podziękować chciałam,
niespodzianka bowiem to jest przewspaniała,
wiersze kocham .. więc z Basi pięknymi wierszami,
posiedzę przy świecach zawsze wieczorami..
Notes cudo jest  wielkie, ja się zastanowię,
czy z niego czasami albumu nie zrobię.
Nie będzie to album na jakies tam zdjecia,
bo nie jest to opcja dla mnie do przyjęcia.
O moich blogerach ja  wkleję tam wiersze,
Jadwiga i Basia zajmą strony pierwsze....
Oba prezenty to są arcydzieła..
oba ze wzruszeniem w swym sercu przyjęłam
                                                            Dziękuję bardzo.
                                              

Pozdrowienia dla wszystkich!

JADWIGA

Pominąć w Notesie nie mogę
pięknego bloga SERCEM TWORZONE,
byłby to nietakt tu bardzo wielki,
gdyby zabrakło  też  właścicielki....

..........JADWIGA........ma serce złote a także dłonie
i dzisiaj wierszyk jest właśnie o Niej.
Choć ciągle dla mnie jest tajemnicza,
to zalet listę mogę wyliczac
 i czasu pewnie by nie starczyło.
Poznać Jadwigę miło by było.
Jadwiga bardzo lubi zakupy,
kiedys kupiła czerwone buty,
i w towarzystwie swej przyjaciółki,
przejrzała wszystkie sklepowe półki.
Piękna kurteczka,super tunika,
i kapeluszy tez nie unika.

Jest opiekuńcza i Lwusia kocha,
pieska sąsiadów ,tego pieszczocha
często pilnuje i w domu gości
bo z sąsiadami jest w zażyłości.
Jadwiga kartki przepiękne tworzy,
swe arcydzieła na blogu mnoży ,
bardzo misterne są pamietniki,
sercem tworzone też notesiki.
Dla wnusi Oli ma kołysanki,
i zdjęcia robi cud zza firanki.
Zawsze pokaże jaka pogoda,
na blogu z Jadzią wielka przygoda.
Nic w całym życiu nie umknie Jadzi,
garściami czerpie-by nie przesadzić
każdą chwileczkę i dużą chwilę,
niech tu zaprzeczy jeśli się mylę.
Przyjacioł wielu ma Jadzia nasza,
nowych znajomych  do Niej zapraszam .


Pozdrowienia dla wszystkich!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Basia i Anioły

Wszyscy na tym blogowisku talentem są obdarzeni,
ale Basia jedna taka talent ma wprost nie z tej ziemi......

Żeby jeden to rozumiem,
ale pojąć wręcz nie umiem,
jak Basieńka czarnowłosa
ma do sztuki różnej nosa.
Zaplatając swe warkocze
wiersze pisze przeurocze.
Kwiaty świetnie pielęgnuje,
polską wieś pięknie maluje.
Ale jednak najpiękniejsza
i z pewnością najwierniejsza
do aniołów jest Jej słabość,
ma z nich Ona wielką radość.
Anioły są dla Niej ważne,

kocha w życiu je najbardziej ,
są w malarstwie i w poezji,
 dla Niej  są w zapachu frezji.
Rok Jej dłuższy, pór ma pięć,
blog ma dużo Syna zdjęć.
Basia- romantyczna dusza-
tak napisze o niej Dusia-
-umysł ścisły ma jak wiecie ,
matmy Ona uczy przecież.

Drogę do Niej  TU  Wam wskażę,
pozdrowienia ślę Barbarze.

YOLANDA

Powiem nieskromnie....
Babka z Yolandy podobna do mnie,
pisze wierszyki również  podobnie,
znam Ją dość długo nawet nie wiecie,
tak samo długo my na tym świecie.
Yolanda  psa ma  a także Dośkę,

kocicę wdzięczną i tak radośnie
ze zwierzakami czas sobie spedza,
że ani trochę nie jest z niej jędza.
Humorem szasta ciągle niewiasta ,
decupazuje, wypieka ciasta,
farbą wybieli co tylko może,
podkładkę piękną z widelcem, nożem
ostatnio sobie też poczyniła,
a pracy przy tym to tylko chwila.
A dziś szczeniaczka w domu tam mieli
patrząc na niego wszyscy siedzieli ,
zauroczeni, bardzo wzruszeni,
bo psiak uroczy jest nie z tej ziemi.
Podobna do mnie ,powiem nieskromnie,
też bardzo lubi na tyłku spodnie ,
czapek nie lubi, wiem to na pewno,
bo dużo gada nie tylko ze mną.
.

Yolanda wie,albo i nie wie,
liczyć na Lenę może w potrzebie.

DLA JANA TONI

Jeśli Toni mi pozwoli ,
wierszyk dzisiaj będzie o Nim.
Długo po blogach biegałam,
zanim Jana tam poznałam,
powiem szczerze nie żałuję
co dzień w postach tam smakuję.
Wiele mądrych tam jest fraszek,
aforyzmów pod sam daszek,
bardzo ciężko dać tam notę,
nieraz głupstwa Mu naplotę.
 Jest wysportowany,  jeździ na rowerze ,
bardzo Go podziwiam,powiem Wam to szczerze,
Dorobek olbrzymi ma  w swojej twórczosci,
nieraz też w konkursach Jan Toni zagościł.
Gościł i nie tylko bo przecież wygrywał,
kładąc na łopatki ,talentem przykrywał
zawodników wielu literackiej braci,
swymi utworami ducha nam wzbogacił.
Żarcikami pisze, z  frywolną powagą,
wszystkim imponuje sportową odwagą.
Chociaż ja w szelmostkach,
we fraszkach drobnostkach
najbardziej podziwiam,
to szczerze się przyznam,
że w całej twórczości
nie zdążyłam gościć.

 Na koniec pytanie:
  Jak Pan to zrobił szanowny  Panie Ludwiku,
                             39 tysięcy tytulików????????!!!!!!!!!!!!!!

 z wyrazami szacunku, Lena.

Pozdrowienia dla wszystkich.!

Dla Basi z Szeptów....

Szeptem pisane...

W serce szeptem wejrzeć bym miała pragnienie,
żeby Szepty Serca były zrozumieniem,
szeptaną muzyką karmię moją duszę,
wiem,że jutro znowu bardzo się tam wzruszę .
Tulić  myśli walcem chciałabym szeptanym,
metafory tańcem,piórem twym pisanym,
szept kawy podajesz jak napój magiczny ,
bym smakować mogła piękny świat liryczny,
Wyczytałam wiele w Twoich pięknych wierszach,
szeptem serce bije wtedy w moich piersiach,
Właśnie dzięki Szeptom dzisiaj tu wierszuję,
szeptem, cichuteńko-
                                 bardzo Ci dziękuję.

Ps
żeby szeptania za szybko nie skończyć
chcę dodać:
    chociaż czas nas dzieli
     za to biel nas łączy
łączy nas jeszcze przyjemność pisania,
choć za metaforą ja nie umiem ganiać,
Twoje wiersze piękne,ulotne i wzniosłe,
za to moje zwykłe, przyziemne i proste.

Pozdrowienia dla wszystkich....

DLA MARII

Blogowicze, moi mili
nie będzie dziś strasznych chwili.
Chcę Kobietkę Wam przedstawić,
by Jej niespodziankę sprawić.
Jest istotą nie z tej ziemi,
byle kłopot Jej nie zmieni,
drobna ,wiotka ale słodka,
miło Ją na blogach spotkać.
Serce wielkie ma otwarte,
jest przyjaźni ono warte.
Już od rana blogi śledzi,
pisząc noty, wypowiedzi,
radość daje nam znaczącą,
kawkę pijąc parującą,

Wpisy robi bardzo miłe,
są przemiłe z Marii chwile.
Rączki Jej są uzdolnione,
wiele cudów robią one,
i bobinki i hafciki,
sypiąc przy tym swe żarciki.
Siostry Ona ma blogowe,
ponoć miłe też są one,
może przyjmą do swej paczki,
przecież mogą być czworaczki .
Droga Marii, ja już kończę,
pozdrowienia tu załączę.
Kiepska dzisiaj moja wena ,

Twoja Lena


Pozdrowienia dla wszystkich!

STRACH

(zdjęcie z sieci)

Umysł nad życia snuje się bagnami,
unosi mnie w ciemnej, bezdennej otchłani,
troski jak  węże oplatają  mą duszę,
strachem oddycham, krztuszę się i duszę,
rozum bluszczem splątany, myśli coraz ciemniejsze,
ciało jest odrętwiałe, gardło coraz ciaśniejsze,
boję się siebie,strachem wyścielone komnaty,
każdy krok boli, ruch krępują mi szaty,
ściskam kurczowo nadzieję,mocno drżą moje dłonie,
morską falą pot chłodzi pulsujące me skronie.
Chcę się wyrwać z tych bagien i ramiona unoszę,
chwytam chmury nadzieję i o pomoc tam proszę,
wiją się huragany,
łapią mnie w swe kajdany,
stopy węże trzymają,
w grząskie bagna wciągają,
w górze ręce  burzowe chmurzysko wyrywa,
w walce ze strachu wichurą..przegrywam,
w dół wciąga bagno ciało umęczone ,
szybko poddaje się falą łez zroszone,
cóż, nie ma dla mnie już żadnej pomocy,
tonę razem z duszą w ciemnej ,strasznej mocy..!!!!!

....strach.......!!!!!!!
..
...ręce uwiązane..!
...nogi oplątane..!
...serce me struchlałe..!
...włosy zamotane..!.
...myśli oszalałe...!
...oczy łzą zalane...!

...walczę !!!!!!!!!!!!

Wysiłkiem wszystkich cząstek umysłu i ciała,
od strachu powoli ,cicho się..... wyzwalam ...

...spokój i cisza....

...włosy spływają miękko po ramionach moich,
dłonie głaszczą myśli, światłem chcą je stroić,
serce jak balsamem duszę mą wycisza,
nogi już spokojem ciało chcą kołysać,
oczy półprzymknięte,widać w nich nadzieję,
dusza już i umysł...cichutko się śmieje...

nie boję się...
jestem cicha, inna,
jestem  spokojna,
....bo jestem  SILNA!!!!!!!!

(zdjęcie z sieci)

PS.
...nie martwcie się o mnie, ze mną wszystko ok....tak mnie naszło o strachu napisać....stan mojej duszy  w pierwszym dniu Nowego Roku odzwierciedla  raczej zakończenie ,pozdrawiam noworocznie.